Je kent het wel. Het ene moment heb je het gevoel dat je echt op weg bent in je leven, dat je voelt dat je de juiste beslissingen neemt of op de plek zit waar je moet zijn. Het andere moment voel je je onzeker, twijfel je of je nu naar links of naar rechts moet, pieker je je suf over het nemen van een bepaalde beslissing. Soms voel je je zelfs verloren.
Iedereen herinnert zich wel een situatie op fase in het leven waarbij je een sterk gevoel over iets had en er niet naar luisterde. Wat als we naar onze intuïtie zouden gaan luisteren. De eerste keer, niet de zesde keer. In tijden van vluchtigheid en onvoorspelbaarheid moet je op je intuïtie kunnen vertrouwen en worden we uitgedaagd om soms in een oogwenk te kunnen meebewegen met de veranderlijke realiteit.
We zijn nog volop aan het leren onszelf te vertrouwen om intuïtieve beslissingen te nemen. In het Amerikaanse leger trainen ze mensen om intuïtiever intelligenter te worden zodat ze in de praktijk (‘in the field’) beter en sneller kunnen synchroniseren met hun team om de groepsintuïtie en collectieve collectieve intuïtie zijn werk te laten doen.
Dus wat als er een soort verbinding op een dieper niveau is die ons iets vertelt, die ons helpt om de beste keuzes te maken. De beste keuzes leiden ons niet altijd naar de meest comfortabele plek, maar wel vaak naar de plek waar onze diepste groei te realiseren valt. Als mens, maar ook als team of organisatie. Wat als we onszelf op dat niveau vertrouwden. Het gaat er niet om dat jij je intuïtie vindt. Het gaat erom dat je intuïtie de ruimte krijgt om jou te vinden.
Waarom we het te weinig doen
Er zijn drie redenen waarom we onszelf ervan weerhouden vanuit ons intuïtieve centrum te leven:
- Je weet niet hoe we naar onze intuïtieve taal moeten luisteren. Misschien heeft niemand je ooit laten zien hoe het moest of werd het nooit aangemoedigd toen je opgroeide. We leren in onze samenleving helemaal het omgekeerde. Ons onderwijs is heeft een tegenovergestelde aanpak, onze ouders doen dat vaak niet en hebben er waarschijnlijk zelfs een oordeel over. Het ligt letterlijk buiten je radar. Je weet niet wat er op het menu staat. Onderzoek dus hoe je intuïtietaal tot je spreekt. Lokaliseer het.
- Je voelt je intuïtie, maar je vertrouwt het niet. Je vertrouwt jezelf nog niet en je laat je te veel meeslepen door andere krachtige stemmen ‘in de kamer’. Je laat je eigen innerlijke intelligentie varen. Misschien besteed je te veel aandacht aan de gegevens op de spreadsheet. Dus nadat je jouw intuïtietaal hebt gelokaliseerd, wees er nieuwsgierig naar: wat wil je me vertellen?
- Je onderneemt geen actie. Je bent bang om het gesprek te voeren. Je bent bang om iets ongemakkelijks te brengen. Je bent bang om op een nieuwe manier naar buiten te treden. Je weet dat je iets te doen hebt maar voelt je bang en onzeker.
Hoe intuïtie gebruiken?
De eerste stap is om op te merken dat je systeem in hyperwaakzame modus is. Je voelt je een beetje opgewonden en onrustig.
De volgende stap is dat wat je opmerkt een naam te geven. Dat helpt om een beetje uit die ervaring te komen, om er als het ware niet helemaal mee samen te vallen. Stel jezelf de vraag “Hoe kan ik het noemen?” of “Het voelt als…”
Daarna, als je het eenmaal een naam heb gegeven, probeer er nieuwsgierig naar te blijven, door even te vertragen en er naartoe te ademen. Dit helpt om toegang te krijgen tot je creativiteit. En krijg je een parasympatische reactie. Het parasympathische zenuwstelsel is het deel van het autonome zenuwstelsel dat de organen zodanig beïnvloedt dat het lichaam in een toestand van rust en herstel kan komen. En op die manier weer toegang krijgen tot die intuïtieve ruimte en de vraag stellen die voor je leeft.
Dus je stemt er even op af, je luistert, ademt en ziet wat er naar je toe komt. Dat is een geweldige manier om een relatie op te bouwen met je intuïtie.
Even experimenteren?
Ik wil je vragen iets te doen. Beeld je een keuze in waar je vandaag mee geconfronteerd wordt. Neem even een munt bij je. En voel nog even. Voor welke keuze is het waar je vandaag voor staat? Het kan werkgerelateerd zijn of persoonlijk zijn. Het maakt niet uit. Keuze A of B. Dus kies iets dat tenminste twee mogelijkheden heeft. Gooi 5x met een munt: kop of munt.
Je raadt het al. Het doet er niet toe welke kant je meer of minder gooide. Wat interessant is, is wat je lichaam of je systeem je vertelde, terwijl het zich in de ene of de andere richting bewoog. Heb je bepaalde signalen in je lichaam opgemerk? Zoals een samentrekkend gevoel tijdens één van die keuzes? Heb je iets meer flow of een beetje meer openheid of een beetje meer opwinding opgemerkt over één van die keuzes? Gooien met de munt, leidt eigenlijk je bewuste geest af, zodat je onderbewustzijn sneller verbanden maakt. Bezig zijn met die munt, bezet je geest, zodat je echt je intuïtie het werk kan laten doen.
Een andere manier is een ingebeeld rood/groen licht gebruiken om congruent worden met jezelf en af te stemmen op een keuze. Een soort virtual reality-simulatie doen en gewoon kijken hoe je lichaam reageert. Sta ik open? Wil ik die richting op? Word ik daar nieuwsgierig naar? Dus dat is mijn rode licht, dat is mijn groen licht. Krijg ik groen licht? Krijg ik een rood licht? En dat kan een zeer nuttige manier zijn om met je intuïtieve besluitvorming te spelen.
Nog even dit
Verwar een intuïtief rood licht niet met angst of de stem van je innerlijke criticus of vooringenomenheid. Maar hoe herken je nu het één of het ander?
Wanneer er angst, of je innerlijke criticus is weer eens bezig, of je verliest je wat in oordelen over anderen, dan is er één constante: er is veel verhaal in je hoofd, veel geklets, veel drama. Als we een intuïtief signaal krijgen is het soms erg stil is. Er zit geen drama aan vast. Geen grote emotionele lading. Misschien heb je er nadien veel gevoelens over als je de stap moet zetten, maar op het moment dat je een intuïtief besluit neemt is er eerder berusting. “Oh ja, deze keuze moet het zijn.” “Ik voel de waarheid van deze keuze.”
Bijvoorbeeld tijdens een aanwerving: als je iemand interviewt en je hebt een emotionele lading over die persoon, is het waarschijnlijk niet jouw intuïtie die goed spreekt, het is waarschijnlijk een een onbewuste herinnering aan een eerdere relatie. Of je beoordeelt de sollicitant al met je vooringenomenheid.
Durf jezelf te tonen
Misschien vind je het lastig om jouw intuïtieve kant te tonen. In een eerder rationele of wetenschappelijke omgeving kan het soms extra uitdagend zijn om aan intuïtieve besluitvorming te doen.
Besef dat net de eerste stappen van de wetenschappelijke methode vaak ontstaat vanuit de bereidheid om te vertragen en te zeggen: “ik heb een vermoeden, een hypothese dat…”. “Ik heb een voorgevoel”.
Het gaat over ons vermogen om na te denken en een pauze in te lassen en open te staan voor een creatievere manier of een meer innovatieve manier om iets te doen die misschien nog nooit eerder is gedaan.
Beide nodig
Intuïtie en ratio. We hebben ze beiden nodig. Het is als het hebben van twee benen. Je hebt ze allebei nodig om te stappen.
Wil je als leider leren ook meer op je intuïtie te vertrouwen om wendbaarder te zijn in deze veranderlijke realiteit? Je minder door angst, door je innerlijke criticus of door vooringenomenheid laten leiden? Leren om op een dieper niveau met jezelf te verbinden en vanuit vertrouwen in jezelf de beste keuzes te maken?
We helpen je graag. Even verkennen of we iets voor jou kunnen betekenen? Bel 0476 204735 of mail aurelie.decock@s-l-impact.com
