Ik zal maar beginnen met een bekentenis. Ik ben een liefhebber van foute Tv-programma’s. Na een hoog intellectuele werkdag kijk ik graag eens samen met mijn kinderen naar The Voice. Ook Blind Getrouwd en Boer zoekt vrouw vinden we fantastisch.
Hell’s Kitchen
Mijn zoon Jolan en ik zijn dan weer grote fan van Gordon Ramsay: een passionele, vloekende, veeleisende en confronterende TV Chef die de hele tijd "Fuck You" zegt. In het zeer Amerikaanse Kitchen Nightmares stormt dit heethoofd “onverwacht” een bijna failliet restaurant binnen en redt hij het met enkele interventies in 72 uur.
Pacing vs Leading
De interventies die Ramsey doet zijn schaamteloos eerlijk. Keihard en confronterend. Op het eerste gezicht zie je alleen maar een vloekende bullebak die mensen pijn doet. Maar als coach van heel wat leiders zie ik vooral een geavanceerde trainingsstijl waar we van kunnen leren.
In leiderschapscoaching bestaat er zoiets als pacing en leading. Pacing gaat helemaal over verbinding maken met je klant. Je stemt je helemaal op de ander af zodat die zich op zijn gemak voelt. En leading start met het moment dat je daar mee stopt om positieve veranderingen teweeg te brengen.
Leading is eng en Pacing is fijn. Dus zijn zowat 95% van de coachen vooral bezig met Pacing. Dat geeft wel een fijn gevoel voor je klant, maar echte en systemische verandering breng je niet teweeg.
Loving kick in the ass
Ook in consulting zie je dat de participatieve methode waarbij je een groep mensen bevraagt de voorkeur heeft van zowat 90% van de mensen die bij Strategies And Leaders solliciteert. Maar onze klanten zijn vaak het meest gebaat zijn met een stevige loving kick in the ass.
Catharsis
Wat Gordon Ramsey doet is zeer snel overgaan tot leading. Het helpt natuurlijk als je al een enorme autoriteit hebt opgebouwd en je klant weet dat de kans heel groot is dat het goedkomt als hij jou durft volgen. Ik zag het Tony Robbins, maar bijvoorbeeld ook de Vlaams-Hollandse Patricia van Lingen ook supersnel doen.
Al het gescheld, geroep, de confrontatie, het smijten met borden, maar ook het pimpen van het restaurant doet Gordon Ramsey om catharsis uit te lokken: krachtige emoties opwekken zoals verdriet, kwaadheid, angst en geluk. Die zitten bij de mensen in zijn TV programma namelijk helemaal vast in een soort survival modus. En op automatische piloot vliegt een mens dan de dieperik in.
De methode van Gordon Ramsay
Wat Gordon Ramsay doet is altijd eenvoudig hetzelfde, maar tegelijk ook geniaal.
Stap 1:
Hij reserveert een tafeltje als klant. Bij S&L gebruiken we dure woorden als de Customer Journey en Empathy Mapping om inzicht te geven in de behoefte van klanten en cliënten. Wel, Gordon Ramsay gaat gewoon, vaak verkleed, mistery shoppen.
Stap 2:
Hij proeft het eten en spuugt het uit. Daarmee geeft hij eerlijke feedback over de kwaliteit op zijn bord. Evaluatie van de kwaliteit dus. ?
Stap 3:
Hij stormt de keuken binnen om te onderzoeken hoe het eten is klaargemaakt. Hij inspecteert de mensen, de ingrediënten en het materiaal in de keuken. En er is altijd wel iets serieus mis, vooral in het koelgedeelte. Maar finaal gaat hij hierbij op zoek naar de leider in de keuken en confronteert die: “You could kill someone with this food!!”. Hij maakt iemand verantwoordelijk voor de interne processen.
Stap 4:
Ramsey confronteert de leider met het niet opnemen van diens verantwoordelijkheid en gaat op zoek naar de blokkade bij die persoon. Vaak ligt die in het relationele: een uitgedoofde liefde tussen man en vrouw die samen een restaurant hebben, een te groot verantwoordelijkheidsgevoel van een zoon die een pizzatent erfde van zijn vader, een gezin die de boel tracht recht te houden nadat vader, de chef, een infarct deed. Hij bestudeert “het systeem”.
Stap 5:
En dan verandert Ramsey van houding. Van bullebak verandert hij in een liefdevolle knuffelaar. In deze stap doet Ramsey één of meerdere interventies die leiden tot catharsis bij de leider van het restaurant. Soms dwingt hij mensen om te vertrekken waardoor er opluchting komt. Soms laat hij mensen tegen elkaar zeggen dat ze elkaar graag zien. Altijd zorgt hij voor ontlading van emoties die er voor zorgen dat verandering mogelijk wordt. En hij eindigt met een gevoel van “geluk” door het restaurant opnieuw in te richten en te investeren in degelijk materiaal. Hij deblokkeert.
Stap 6:
Na de catharsis geeft hij kansen aan de leider om verantwoordelijkheid op te nemen en succes te boeken. Hij maakt voor iedereen individueel duidelijk wel gedrag helpend is en welk niet. En maakt zo iedereen medeverantwoordelijk.
Wat we leren kunnen van Ramsey
We kunnen veel leren van Ramsey, maar wat ik wil meegeven is “neem risico”, want dat zie ik zo weinig mensen doen.
- Durf open en eerlijke feedback te geven aan je klant. Durf het risico te nemen dat die fuck you tegen je zegt en wegloopt.
- Durf iemand pijn te doen. Verandering doet altijd pijn en heel vaak moet jij de eerste zijn.
- Durf fouten maken. Bijvoorbeeld door een confronterende veronderstelling op tafel te leggen en te checken. Als je echt mis bent kan je altijd sorry zeggen.
Zin om zelf eens een "kick in the ass" the krijgen? Boek dan hier je eerste gesprek met mijn collega Christel over jouw leiderschap
PS: wie wil weten wat we kunnen leren van Temptation Island, stuur me gerust een DM.
