In het bijzonder keek ik uit naar Nick Meynen die er in slaagde om zeer genuanceerd de noodzaak van een economie die (macro) moet ontgroeien, te kaderen als sluitstuk voor vele maatschappelijke problemen, de koolstoftunnelvisie overschrijdend.
En hoe de kracht van de coöperatieve beweging een essentieel puzzelstuk zal worden.
SDG 8 als het paart van Troje
Nick raakte de kern, door te bespreken hoe SDG 8 fungeert als hét Paard van Troje.
Over hoe een Koolstofbudget niet te rijmen valt met een grondstoffen verslindende groei-economie.
Over de geëxporteerde ontginning en de paniek die dit nu al bij experts veroorzaakt.
Over de collateral damage van onze huidige economie
Over de radical flank theory en de scheve machtsverhouding.
Over de Beyond growth conferentie als woodstockmoment.
Over imagine the end of capitalism als stap 1
Kortom, over de ongemakkelijke “Don’t Look Up” waarheid.
Een nieuw soort economie
Maar er was gelukkig nog een tweede deel. En daarin sprak Nick terecht over een nieuw soort economie die wel moet groeien. En zo de bestaande
netto-destructieve economie kan overnemen / uitdagen het radicaal anders te doen.
Coöperaties als oplossing
En vandaag natuurlijk over de noodzaak aan coöperaties waarbij mensen in vertrouwen samenwerken om in een collectieve behoefte te voorzien, en tegelijk ook een groter maatschappelijk probleem bestrijden.
Veel “goe volk” dus op het jaarlijks netwerkevenement voor de coöperatieve beweging in Vlaanderen.
Met S&L als content lid.
